Wtorkowy wieczór w Łopacie upłynie pod znakiem poezji, Wilna i ułanów.
Formalnie spotkanie w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie jest promocją ostatniego zbioru wierszy Tadeusza Kwiatkowskiego-Cugowa "Suita wileńska”, wydanego właśnie przez Wydawnictwo L-Print. I prezentacja tego tomiku, zredagowanego i oprawionego plastycznie przez Urszulę Gierszon, będzie główną częścią wieczoru.
Słowo o książce wygłosi prof. dr hab. Stanisław Popek, psycholog parający się malarstwem i poezją, przyjaciel autora (kiedyś na podobnym spotkaniu Kwiatkowski-Cugow prezentował wiersze z tomu "Poliptyk czasu” Popka).
Utwory ze "Suity wileńskiej” będzie czytał Artur Kocięcki, aktor Teatru Osterwy, który także pisze wiersze. Oprawę muzyczną zapewni duet skrzypcowy Ewelina Misztal i Ewelina Kiszczak.
Całość poprowadzi Maria Brzezińska z Redakcji Publicystyki Społeczno-Kulturalnej w Polskim Radiu Lublin, znawczyni poezji w ogóle, a szczególnie tej tworzonej na Lubelszczyźnie.
Wtorkowe spotkanie będzie pierwszą imprezą poświęconą twórczości Kwiatkowskiego-Cugowa po jego śmierci w czerwcu tego roku. Weźmie w niej udział Maria Kwiatkowska-Cugow, wdowa po pisarzu. Można się spodziewać rozmów nie tylko o nowym zbiorze wierszy i generalnie o dorobku twórcy.
Będzie okazja do wspomnień o nim samym. A był on postacią niezwykle barwną i popularną. Urodzony w Wilnie w 1940 roku, młodość spędził we Włocławku. Tam ukończył szkołę zawodową. Pracował w wielu zawodach - m. in. jako tokarz, sanitariusz w Pogotowiu Ratunkowym, robotnik w Miejskiej Cegielni, woźny w Miejskiej Radzie Narodowej, trenował też boks.
Na studia polonistyczne pojechał do Torunia. Jednak po roku rzucił je dla występów w teatrze lalkowym. Za namową Edwarda Stachury osiadł pod koniec lat 60. w Lublinie. Tu ukończył filologię polską na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej.
Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Samsara. Redagował kwartalnik "Akcent”.
Pierwszy książkę opublikował dokładnie trzydzieści lat temu. To był tom wierszy "U drzwi moich płomień dalekiego ogniska”. Dostał za niego Nagrodę im. Józefa Czechowicza. Pisał także prozę. Za tom zbiór opowiadań "Główna gonitwa” z 1982 otrzymał Nagrodę im. Bolesława Prusa.
Był bardzo towarzyskim człowiekiem i dynamicznym animatorem. Jego najsłynniejszym przedsięwzięciem była zjawiskowa coroczna uroczystość patriotyczna - Wigilia Poetów i Ułanów.
Serdecznie polecamy wtorkowa imprezę w Galerii Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Adres: ul. Narutowicza 4. Początek o godz. 18. Wstęp wolny.
Dziennik Wschodni, Jacek Szymczyk, 2008-10-27
Wspomnienia związane z poetą, zdjęcia, filmy, opisy, opowiadania, relacje.
Znałeś Tadeusza? Podziel się z innymi swoimi wspomnieniami.
Reportaże, wywiady i wszelkiego rodzaju wzmianki o poecie oraz Fundacji w czasopismach.