Tadeusz Kwiatkowski-Cugow
poeta, prozaik, eseista, satyryk, inspirator artystycznych zdarzeń, przyjaciel dzieci, miłośnik ludzi
Urodzony w Wilnie w roku 1940, przy ulicy Uniwersyteckiej 4, syn oficera z którym nigdy się nie spotkał i który z tejże Uniwersyteckiej wyszedł 17 września 1939 roku i był widziany w transporcie polskich oficerów do Katynia.
Rodzice Tadeusza
Wilno 1936r. W 1945, wraz z rodziną, jako deportowani, wysiadają z transportu repatriacyjnego we Włocławku, gdzie autor spędza dzieciństwo. Kończy szkołę zawodową, pracuje w wielu zawodach; jako tokarz, sanitariusz w Pogotowiu Ratunkowym, robotnik w Miejskiej Cegielni, woźny w Miejskiej Radzie Narodowej, stróż nocny i wielu innych.
Poezję uprawia od 16 roku życia. Trudności asymilacyjne w nowym środowisku etnicznym zmuszają go do uprawiania pięściarstwa w "Starcie- Włocławek" u trenera Czesława Krysiaka, w której to dyscyplinie uzyskuje tytuł Mistrza Pomorza Juniorów, w wadze lekkośredniej (Świecie 1956). I to już jest moment rozstania z ringiem. Na tym kończy się kariera sportowa autora z powodu braku czasu, trzyzmianowej pracy i nauki w Gimnazjum Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Jest również aktorem w Teatrze Ziemi Kujawskiej.
W 1963 zdaje na polonistykę na UMK w Toruniu, ale już po pierwszym roku wyjeżdża z Teatrem Lalkowym, skąd po 4 latach wojaży wraca do Torunia i tam spotyka Edwarda Stachurę, który podpowiada autorowi Lublin, a nawet wysyła list polecający do przyjaciół. Pod jego wpływem wyjechał do Lublina, gdzie jako ekstern kontynuował studia w Uniwersytecie Marii-Curie Skłodowskiej; tam w 1975 r. uzyskał dyplom magistra filologii polskie. W okresie studenckim jeździł po kraju z teatrem lalkowym.
Pracował jako woźny magistracki, referent zaopatrzenia, robotnik budowlany, w Spółdzielni Studenckiej "Juwentus".
Debiutował w 1979 r. w Kamenie wierszami. Był członkiem Grupy literackiej "Samsara" i Koła Młodych. W związku z krytyką Bruna Miecugowa w Życiu Literackim dopisał do nazwiska pseud. Cugow. Przebywał na stypendium rządy węgierskiego w Budapeszcie (1987-1989). Odbywał wieczory autorskie we Francji, Szwecji, Niemczech i Słowacji. W latach 1983-1992 redaktor kwartalnika literacko-artystycznego Akcent. Autor licznych happeningów i felietonów pt. "Młodzi wiersze piszą" w Kurierze Lubelskim, promujących próby literackie dzieci i młodzieży, posiadacz wielu tytułów. Prezydent Międzynarodowego Kongresu Poetów "Arcadia".
Jego wiersze tłumaczono m.in. na język grecki, francuski, japoński, węgierski, ukraiński, włoski, serbochorwacki, niemiecki, słowacki, czeski. Wyróżniony i nagrodzony w kilkudziesięciu konkursach literackich, m.in. w białostockim konkursie Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy, Łódzkiej Wiośnie Poetów, katowickim "Trzydziestoleciu". Za wzór wierszy "U drzwi moich płomień dalekiego ogniska" uzyskał nagrodę im. J. Czechowicza (1979), za tomik "I Dąbrowskiego nie milknie Mazurek" - nagrodę za najlepszą książę poetycką roku (1990), zaś za "Pięć poematów" - poznańską główną nagrodę Międzynarodowego Listopada Poetyckiego (1991).
W 1994 r. otrzymał nagrodę ministra kultury i sztuki. Posiada odznaki: Zasłużony Działacz Kultury (1975), Zasłużonemu dla Lublina (1990), Zasłużony dla Miasta Rypina (1995). Członek Warszawskiego Oddziału Związku Literatów Polskich.
TWÓRCZOŚĆ
1. U drzwi moich płomień dalekiego ogniska: [wiersze] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow. -Lublin: Wydaw. Lubelskie, 1978, -48, [4] s.; 17 cm. - (Lubelska Biblioteka Poetycka; t. 82).
2. Kiedyś puszczą lody, ziemia wysłucha wszystkich: [wiersze] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow.-Lublin: Wydaw. Lubelskie 1982.-60 s.; 17cm.
3. Główna gonitwa: [opowiadania] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow.-Lublin: Wydaw. Lubelskie, 1982.-149, [2] s.; 17cm.
4. Musztardówka: [proza, satyra] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow; [il. Szczepan Sadurski].-Lublin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1990.-129, [4] s.: rys.; 17cm
5. I Dąbrowskiego nie milknie Mazurek. Pożegnanie ojczyzny. Kolędy polskie: [wiersze] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow.-Lublin: [nakł. aut.], 1990.-39 [1] s.:il., portr.: 19cm.
6. Pięć poematów / Tadeusz Cugow.-Łódź: Wydaw. Łódzkie, 1991. -59, [11] s.: 20cm
7. Dedukacje: [wiersze] / Tadeusz Kwiatkowski-Cugow.,- Warszawa: Wydaw. Książkowe IBiS, 1996.-45, [1] s.:17 cm.
Wiersze, proza, przekłady, fraszki, felietony T. Kwiatkowskiego były drukowane w czasopismach : Akcent (1980-1984, 1986, 1987, 1989), Autobiografia (1991, 1992), Dzień (1990), Gaz. Dom. (1992), Integracje (1979), Kal. Lub. (1982), Kamena (1972), Kur. Lub. (1978, 1983-1986, 1992-1995), Nad Wartą (1985), Nurt (1989), Obratnik (Praha, 1997), Poezja (1989, 1990), Poglądy (1977), Szpilki (1980), Tyg. Chełm. (1987), Tyg. Kult. (1983), Wojsko i Wychowanie (1997) oraz w wydawnictwach zbiorowych: Słońce w listopadzie. - Poznań, 1996; Almanach literacki Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy przy Związku Młodzieży Wiejskiej. - Warszawa, 1970; Konfrontacje. - Lublin, 1970; Łódzka Wiosna Poetów 1975. - Warszawa, 1979; Jan Bobołowicz: malarstwo, rzeźba, grafika: wystawa pośmiertna. - Lublin, 1982; Siódma prowincja. - Łódź, 1990; Gałąź serca. - Leszno, 1995; Pieśń ojczyzny pełna: Mazurek Dąbrowskiego w dziejowych rolach / W.J. Podgórski. - Warszawa, 1994; Profile jesieni. - Poznań, 1994; Rypin w poezji. - Rypin, 1995; VI [Szósty] Najazd poetów na Zamek [Piastów Śląskich w Brzegu]: 5-9 października 1995. - [Brzeg, 1995]; Trochę wiosny jesienią. - Poznań, 1995; Dlatego że są: antologia współczesnej poezji polskiej. 1996; Głosy poetów. - Zelów, 1997; Więcej słońca w sercach. - Poznań 1997.
Wspomnienia związane z poetą, zdjęcia, filmy, opisy, opowiadania, relacje.
Znałeś Tadeusza? Podziel się z innymi swoimi wspomnieniami.
Reportaże, wywiady i wszelkiego rodzaju wzmianki o poecie oraz Fundacji w czasopismach.