Wieledew 2002

Drogi Tadeuszu.

Przepraszam za imienne spoufalanie ale spotkanie niedzielne pokazało, że jesteś pokrewną mi duszą o wielkim sercu. Dlatego pozwalam sobie na mówienie po imieniu.

Z góry przepraszam za wszelki chaos i niegramotność literacką tego listu. nie mam czasu na układanie a muszę się podzielić na bieżąco wrażeniami.

Kiedy dowiedziałam się, że ktoś - czyli Poeta z Lublina będzie na spotkaniu wigilijnym wśród tych moich młodych ludzi powstały wrażenia różnego rodzaju: dla mnie radość z każdego poznanego człowieka, ale obawy, że ten ktoś będzie daleki od otwarcia serca na te moje "dzieciaki" - pokazując tylko swoje JA.

Poza tym, że wcześniejsze spotkania wigilijne to było grono tylko młodzieżowe. Teraz dołączyli dorośli z kręgu Fundacji Pol-Franc i przyjaciół P. Pawlaka. Młodzież bardzo nieufnie przystała na to połączenie - mając generalnie przykre doświadczenie z dorosłymi.

I cudownie stało się tak, że słuchałeś tych zapisów poetyckich, że znalazłeś się z odpowiednim słowem dla nich a potem dzieląc się swoim.

Ponadto wszystkimi treściami o wychowaniu dzieci i młodzieży aż po nawiązanie do Korczaka połączyłeś całe towarzystwo tego wieczoru.- Ja przez chwilę przestałam się czuć jak dziwak, który zamiast zająć się własnymi sprawami to nie wiadomo po co i dlaczego czepił się młodzieży?! - Młodzież poczuła się mocniej i cieplej, jako ktoś ważny. - A dorośli usłyszeli trochę prawdy wychowawczej, której się boją (nie mówię o wszystkich ale generalnie władze nauczyciele i inni nie mają pomysłu na wychowanie a wystarczyłoby sięgnąć chociażby do Korczaka).

No i spowodowanie pomocy materialnej, razem z Łucją Watras - było dla mnie - nie do określenia. Wartość tych pieniążków zebranych to życie bez strachu chociaż do marca, trochę prezentów pod choinkę i kolejny raz Opatrzność nagrodziła mnie ponad miarę. Dzień wcześniej zastanawiałam się czy dać dziewczynie 6 zł na dojazd (na tą wigilię) i była to końcówka pieniędzy w domu. Dałam nie będąc do końca pewną czy to w porządku wobec moich dzieci.

A Bóg - kolejny raz udowadnia mi, że on ma więcej niż rozdał i że nigdy nie można się wahać jeżeli jest możliwość pomocy drugiemu.

Dziękuję Ci całym za taki ogrom dobra jaki tu zostawiłeś dla mnie, moich dzieci i grupy młodych ludzi.

Muszę jeszcze dodać, że młodzież słuchała twojej poezji i wszystko co mówiłeś a potem jeszcze byłeś powodem do rozmów. Co mnie bardzo ucieszyło.

Jednocześnie przepraszam za zachowanie kilku młodych ludzi, którzy dosyć mocno przeszkadzali swoimi "tekstami" z boku. Po prostu te grupy składają się z talentów, przeciętnych i przypadków patologicznych.

Dziękuję, dziękuję, dziękuję za wszystko i życzę Ci abyś wszędzie, gdzie się znajdziesz rozsiewał miłość, dobro i mądrość a całą Twoją Rodzinę niech przepełnia Radość, która wynika z miłości i obyście najtrudniejsze momenty potrafili wspólnie dźwigać.

Muszę kończyć, bo roboty wigilijno - domowe czekają.

Dziękuję i pozdrawiam

- Jeszcze dziele się katalogiem po ostatniej wystawie tkactwa.