Kawaleria

Jest najwspanialszą formacją pośród innych rodzajów broni, niezwykle waleczna i dostojna. Wywodzi się z rycerstwa, gdzie honor i męstwo stanowiły podstawowe hasła. Słynęła z waleczności, odwagi a nawet desperacji, gdy trzeba było plutonem rzucić się na zastępy nieprzyjacielskiej konnicy. Nigdy nie splamiła się okrucieństwem wobec zalet, polskiej duszy i żołnierskiego charakteru, jako perła polskiej armii zrodziła się KAWALERIA.

Najzwyklejsza spójnia człowieka i zwierzęcia. Piękno ludzkiej sylwetki, uroda munduru i rzędu, wreszcie koń, partner i przyjaciel razem w ogniu, razem na paradzie. Żadna inna broń nie posiada tak bogatej ikonografii. Setki obrazów tysiące wierszy i pieśni i oni "malowane dzieci" zawsze gotowi do szarży, skupieni, zwarci z głowami przylepionymi do końskich łbów. Z wysoko uniesioną szablą, jak z obrazów Kossaka i całej plejady wybitnych malarzy, dla których koń i ułan byli ulubionym tematem i świadczyły o klasie artysty. Ten wspaniały generał kawalerii Bolesław Wieniawa-Długoszewski, rotmistrz poetów, książę paryskiej i warszawskiej cyganerii jest wzorem ułana i poety. To on powiedział: "Dla wolnego i wyzwolonego mężczyzny są dwa zawody być albo, albo kawalerzysta". Swoim bogatym, pięknym i szalonym życiem dowiódł, że można być i jednym, i drugim. Te słowa winny otwierać Kodeks Honorowy przyszłych pokoleń. Dziś kiedy już wiemy, że nie udało się zaborcom wymazać z pamięci Narodu ich sromotnej klęski w 1920 roku, ani jego autora, najprawdziwszego z Polaków Marszałka Józefa Piłsudskiego, na scenę narodową wraca kawaleria, już  jako formacja historyczna, lecz tak ukochana przez naród, gdzie w miejsce ojców i dziadów prawdziwych ułanów, żeby podtrzymać płomień pamięci, staną konno w pełnym rynsztunku ich wnukowie. Jeżeli jest na świecie jakieś piękne miejsce, gdzie poeci-ułani i węgierscy huzarzy mogą zasiąść razem, przełamać się opłatkiem z sobą i z pamięcią tych, którzy odeszli na wieczną szarżę, to jest właśnie wigilijny stół, gdzie wszyscy ludzie wolni stanowią jedną rodzinę.

Tak powstał w 1994 roku pomysł WIGILII POETÓW I UŁANÓW i z każdym rokiem zatacza coraz szersze kręgi, zapraszając do wigilijnego stołu coraz to zacniejszych gości.